ลักษณะไก่ชนที่แพ้ง่าย

หน้าแรก »ตำราไก่ชน » ลักษณะไก่ชนที่แพ้ง่าย

ลักษณะไก่ชนที่แพ้หรือออกไก่ง่าย

1. เดือยเล็ก และสั้น
เดือยไก่นั้นถือเป็นอาวุธสำคัญที่สุดของไก่ชน มีหน้าที่ทิ่มแทงคู่ต่อสู้ให้มีบาดแผลจนต้องออกไก่หรือตายขณะต่อสู้   ตัวเดือยทั่วไปมีลักษณะกลม โคนเดือยใหญ่ และเรียวเล็กลง จนแหลมคมที่ปลายเดือย   ไก่ชนที่มีเดือยลักษณะใหญ่ และยาว ย่อมได้เปรียบ และทำให้คู่ต่อสู้รู้สึกกลัว ไม่กล้าเข้าชน แต่หากไก่ชนตัวใดมีเดือยลักษณะสั้นหรือเล็กมากนั้น ทั้งๆที่โตตัวเต็มวัยแล้ว มักตีคู่ต่อสู้เจ็บหรือมีบาดแผลได้น้อย ซึ่งกว่าจะทำให้คู่ต้อสู้เจ็บตัวเองก็ย่อมเจ็บก่อน และหากคู่ต่อสู้มีเดือยลักษณะใหญ่ และยาวกว่า ก็ย่อมมีโอกาสแพ้ง่ายตามมาด้วย

2. แข้งยาวเก้งก้าง
ไก่ที่มีลักษณะแข้งยาวจะได้เปรียบเฉพาะที่ส่วนสูงจะเหนือกว่าคู่ต่อสู้ แต่เวลาเปรียบก็จะได้ความสูงไล่เลี่ยกัน ทำให้สัดส่วนลำตัวด้อยกว่า เมื่อถึงเวลาชนจะเสียเปรียบที่กะระยะการขึ้นตียาก ต้องอยู่วงนอกหรืออยู่ห่างจึงจะใช้อุ้งขาหรือเดือยตีเป้าหมายได้   ขึ้นตีทีไรมักไม่หนัก   มีแต่แข้งขาถูกเป้าหมาย ไม่มีลำหักลำโค่น และมีโอกาสน้อย เพราะไก่ชนส่วนใหญ่จะตีในระยะประชิด ทำให้ตัวเองขึ้นตีไม่ถนัด ขึ้นตีไม่ถูกจุดสำคัญเลย  และหากคู่ต่อสู้สมส่วน ย่อมมีโอกาสถูกตีแต่ฝ่ายเดียวจนออกไก่ได้ง่ายเลย

3. นิ้วเท้าสั้น และบิดงอ
ไก่ชนที่มีนิ้วเท้าสั้น จะทำให้การทรงตัวลำบาก เพราะนิ้วเท้ากางเป็นฐานได้น้อย และไม่มีแรงหรือมีแรงน้อยในการกระโดด เพราะสมดุลจะไม่มี การทรงตัวค่อนข้างลำบาก เป็นอุปสรรคต่อการกระโดดเป็นอย่างมาก และหากนิ้วเท้าบิดงอ ก็ยิ่งไปกันใหญ่เลยทีเดียว เพราะนอกจากจะทรงตัวลำบากมากขึ้น และที่สำคัญจะกระโดดได้ยาก ทำให้ขึ้นตีคู่ต่อสู้ไม่ได้ ถูกตีฝ่ายเดียว จนออกไก่ได้ง่าย

4. โครงสร้างปีกเล็ก และบาง
ปีกมีหน้าที่สำคัญช่วยในการกระโดด โดยเฉพาะโครงสร้างปีก และขน หากโครงสร้างปีกสั้น มักมีขนสั้น สนับปีกบาง ขนเปราะหักวิ่น แรงกระพือปีกน้อย ซึ่งทำให้กระโดดได้ไม่สูง และตีเป้าหมายได้ลำบาก ขึ้นตีแต่ละครั้งก็ไม่ถูกเป้าหมาย ตีไม่มีกำลัง จนทำให้ตัวเองล้าได้ง่าย เป็นฝ่ายถูกตีตลอด มีโอกาสออกไก่ได้ง่าย

5. หัว และหน้าใหญ่กลม
ไก่ชนที่มีหัวใหญ่ และหน้ากลม มักเป็นไก่เชื่องช้า ไม่มีความเฉลียวฉลาด ไม่สู้กัน เป็นไก่ตีเชิงเดียว รวมถึงหากคิ้วบางแล้วยิ่งเป็นไก่ไม่ดี คิ้วจะแตกเป็นแผลง่ายเวลาชน รวมถึงเสี่ยงต่อตาแตก เลือดคั่งตา และหากนัยน์ตากลม มีขอบตาหนา ตาส่ายลอกแลกแล้ว ยิ่งเป็นไก่ไม่มีน้ำอดน้ำทน ออกไก่ง่าย

6. หงอนเล็กไม่ถึงท้ายทอย และมีสีซีดไม่แดงสดใส
ไก่ชนที่มีหงอนเล็ก ไม่ยาวมาถึงท้ายทอย มักมีโอกาสถูกตีจนแตกเป็นแผลได้ง่าย เพราะไม่มีส่วนมาปกคลุม โดยเฉพาะเวลาเจอไก่ชนที่ชอบตีหัว และหากมีสีซีดแล้ว ยิ่งบ่งบอกว่าร่างกายไม่สมบูรณ์ ซึ่งรวมทั้ง 2 อย่างนี้ มักเป็นไก่ไม่มีน้ำอดน้ำทน ออกไก่ง่าย ชนทีไรต้องได้แผลทุกครั้ง และเสี่ยงต่อการแพ้ง่ายแน่นอน และหากปลายหงอนอยู่ตรงกับนัยน์ตาแล้ว เซียนไก่มักทำนายว่า มีโอกาสถูกตีจนตาบอดได้ง่ายอีกด้วย

7. เหนียงใหญ่ และยาน
ไก่ชนที่ทีเหนียงใหญ่ ยาว และห้อยยาน หรือที่เรียกว่า “เหนียงคางวัว” มักเป็นไก่ชำราญ ชอบกิน ชอบผสมพันธุ์ ไม่เป็นไก่นักสู้ และเป็นจุดด้อยที่สำคัญเวลาชนไก่ เพราะคู่ต่อสู้จะจิกจับเหนียงขึ้นตีได้ง่าย ทำให้มีโอกาสแพ้ง่ายตามมา

8. ปากยาวหรือสั้นเกินไป
ไก่ชนที่ปากยาวมาก มักมีโอกาสปากฉีกหรือหักได้ง่าย เพราะทั่วไปหากปากยาวจะรับแรงกระแทกขณะจิกได้ยาก โดยเฉพาะปากแบบเรียวยาว ฐานปากไม่ใหญ่ เมื่อปากหักแล้วก็หมดเครื่องมือที่จะช่วยขึ้นตีได้ อีกทั้งยังเจ็บแผล ทำให้ถูกตีเพียงฝ่ายเดียว มีโอกาสแพ้ได้ง่าย ส่วนไก่ปากสั้นมาก มักจิกจับคู่ต่อสู้ได้ยาก เพราะอ้าปากได้ไม้กว้างพอ ทำให้ขึ้นตีได้ไม่ถนัด แต่ปากมีโอกาสหักได้น้อย และจิกคู่ต้องสู้ให้เป็นแผลได้ง่าย

9. คอยาวหรือสั้นเกินไป
ไก่ชนคอยาว เหมือนคออูฐมักเสียเปรียบคู่ต้อสู้ เพราะคู่ต่อสู้จะมีพื้นที่ตีได้มาก และตัวเองจะเชื่องช้าลง เพราะคอไม่มีความสมดุล หากชนในสังเวียนที่ต้องใช้กำลังมาก กำลังจะขาด เหนื่อยง่าย เพราะเลือดไหลเวียนช้า และต้องอยู่ห่างในระยะที่เหมาะสมจึงจะจิกยึดคู่ต่อสู้ได้ ส่วนไก่ชนที่คอสั้นเกินไปจะเสียเปรียบคู่ต่อสู้ที่ต้องเข้าชิดตัว เพื่อให้อยู่ในระยะที่ใช้หัวจิกคู่ต่อสู้ได้ และที่สำคัญนั้นก็คือการมีคอสั้นมักจะทำให้ความสูงน้อยกว่าคู่ต่อสู้ ทำให้เป็นไก่เล็กกกว่า และคอยตั้งรับอย่างเดียว มีโอกาสแพ้ได้ง่าย

10. หน้าอกสอบแคบ
ไก่ชนที่มีหน้าอกเล็กหรือสอบแคบ มักเป็นไก่ร่างเล็กหรือซูบผอม เป็นไก่ที่มีกำลังน้อย กระโดดไม่สูง ไม่มีลำหักลำโค่น ตีเบา ไม่หนักหน่วง หากเจอคู่ต่อสู้ที่โครงสร้างใหญ่กว่าจะเสียเปรียบคู่ต่อสู้ และจะถูกตีฝ่ายเดียว ไก่ลักษณะนี้ออกไก่ได้ง่าย เพราะมักตัวเล็กกว่าหรือมีกำลังสู้คู่ต่อสู้ไม่ได้เลย

11. ลำตัวยาวเหมือนลูกฟัก
ไก่ที่มีลำตัวยาว คือ มีโครงสร้างกระดูกลำตัวยาว มักไม่สมส่วนกับโครงสร้างขา ทำให้ขารับน้ำหนักมาก เวลากระโดดจะลำบาก กระโดดได้ต่ำ เพราะทรงตัวลำบาก ทำให้ขึ้นตีคู้ต่อสู้ได้ยาก ขึ้นตีกระเปราะกระแปะ ไม่มีน้ำหนัก ไม่ถูกเป้าหมาย ไม่มีลำหักลำโค่น และความสูงจะน้อย เวลาเปรียบคู่ต่อสู้จะเสียเปรียบ เรียกว่า ต้องจับสองท่อน หากเจอคู่ต่อสู้ที่ดีกว่าจะเสียเปรียบมาก ต้องเขย่งตี หรือต้องกระโดดกำลังมาก ถูกตีแต่ฝ่ายเดียว จนออกไก่ได้ง่าย

12. หลังแคบ และโก่งนูน
ไก่หลังแคบจะเป็นไก่ที่มีโครงสร้างมาจากไก่หน้าอกเล็กหรือหน้าอกแคบ คือ เป็นไก่โครงสร้างเล็ก และหากมีโครงสร้างยกสูง คือ สันหลังโก่งนูน ยิ่งเป็นไก่บอบบาง เป็นไก่กำลังน้อย ขึ้นตีไม่แม่น ตีเปราะแประ ไม่มีกำลัง ไม่มีลำหักลำโค่น สุดท้ายเป็นไก่ไม่อดไม่ทน เพราะถูกตีแต่ฝ่ายเดียว ทำให้ออกไก่ได้ง่าย

13. หางโค้งยาวเหมือนหางไก่แจ้
ไก่หางยาวมาก มักเสียเปรียบเวลาล้ม เพราะมีโอกาสคู่ต่อสู้หรือตัวเองเยียบหางได้ง่าย โดยเฉพาะเวลาถอย หรือล้ม เมื่อถูกเหยียบหาง ไก่จะคล้ายถูกล็อก กลายเป็นเป้าให้ถูกตีได้ง่าย แต่ได้เปรียบ เป็นไก่เชิงลุก ไม่ล้มง่าย จะกำจัดจุดด้อยนี้ได้

14. สร้อยคอสร้อยหลังขาด
ไก่ที่มีสร้อยคอบริเวณหลังคอขาดแหว่ง เซียนไก่มักเปรียบเหมือนไก่ไม่มีสกุล คือ เป็นไก่พันธ์ผสม ไม่เป็นสายพันธุ์แท้หรือพันธุ์มีน้อย เพราะมีเลือดพันธุ์หลายสาย ไก่ประเภทนี้ เอาแน่เอานอนไม่ได้ อาจมีชั้นเชิงดี เพราะมีเลือดหลายสาย แต่ส่วนมากมักมีน้ำอดน้อย เซียนไก่มักเลี้ยงไว้เพื่อเป็นไก่ซ้อม

15. กระปุกน้ำมันอยู่ห่างจากกลางลำตัวมาก
ไก่ที่มีกระปุกน้ำมันอยู่ห่างจากกลางตัว เซียนไก่บอกไว้ว่า เป็นไก่เชื่องช้า ไม่อดน้ำทน หากมีกระปุกน้ำมันถึง 2 อัน มักออกไก่ง่าย ไม่เป็นที่นิยมเลี้ยง